Duel kundër Anglisë në “Allianz Arena”, kjo fazë e ndeshjeve ndërkombëtare i ka të gjitha për Tomas Mylerin dhe kombëtaren gjermane. Në ndeshje, 32-vjeçari do të udhëheqë sërish në fushë si lider dhe fitues, jashtë fushës me natyrën e tij të relaksuar dhe qesharake. Kështu e njohin numrin 25 të Bajernit. Por çfarë vëren kur shikohet në pasqyrë në mëngjes? Në revistën “51” ai flet për udhëtimin e tij te kampionët, për mënyrën e tij të jetesës dhe për ndjenjën e lumturisë kur kuajt e tij të gëzuar ushqehen me barin e tyre në mbrëmje.
Si ishte të stërviteshit për herë të parë me një ekran të madh?
Unë ndodhem këtu për një kohë të gjatë dhe pashë menjëherë një optimizëm konstruktiv me këtë modul. Trajneri mund të na tregojë teorinë e tij menjëherë përpara ushtrimit praktik dhe kështu të ilustrojë edhe më mirë atë që është e rëndësishme për të. Kjo e bën më të lehtë për të gjithë të përfshirët. Është njësoj si të uleni në auditor para stërvitjes dhe merrni informacione njëra pas tjetrës për 15-20 minuta, të cilat më pas duhet t’i thërrisni me detaje në fushë gjysmë ore më vonë. Nuk është një gjë e tillë, është shumë praktike.
Një ditë më parë u tha se liga do të jetë emocionuese vetëm nëse Bajerni vendos të lërë garën, sa e vërtetë është?
Nuk jam vetëm në timonin e skuadrës, por përgjigjja është sigurisht, në asnjë mënyrë! Tifozët na shtyjnë për t’i fituar të gjitha ndeshjet, ata nuk presin që ne të lëmë garën për të fituar të tjerët. Pritshmëritë këtu janë aq të larta sa të nxisin gjatë gjithë kohës. Unë nuk shoh ndonjë mekanizëm natyror që duhet të na ngadalësojë. Për vitet e ardhshme, supozoj që Bajerni gjithmonë do të shënojë nga 75 deri në 85 pikë çdo sezon. Kjo do të thotë se nëse një ekip tjetër dëshiron të bëhet kampion, ata duhet të jenë në gjendje ta mposhtin atë rezultat.
Sa i lejoni njerëzit që të afrohen me ju?
Pyetje e mirë. Në thelb, puna jonë do të thotë që ju duhet të keni më pak frikë nga kontakti me mua (qesh). Gjithmonë merresh me shumë njerëz, si pjesë e një ekipi dhe në përgjithësi në fushën e sportit. Mendoj se është më e lehtë në jetë kur i afrohesh botës me mendje të hapur. Në përgjithësi, unë jam një person kureshtar, rrallë them jo që në fillim dhe mendoj me vete: Në rastin më të keq, nuk do të jesh më budalla pas bisedës. Kështu që më pëlqen t’u jap të tjerëve mundësinë dhe të dëgjoj atë që njerëzit kanë për të thënë. Unë i diskutoj shqetësimet në një rreth të vogël njerëzish të njohur. Të them të drejtën, pjesën më të madhe e bëj me veten time. Gjithmonë kam gjetur për veten time: Ndonjëherë në fakt është më mirë të pranosh një fakt, ta kontrollosh atë dhe të vazhdosh përpara.
Si është të jesh fytyra e Bajernit?
Më vjen mirë që ma thoni këtë gjë, por ne kemi kaq shumë personalitete të shkëlqyera në skuadër, nuk shoh ndonjë gjë të veçantë te vetja, sepse kjo nuk është e vërtetë. Por është e qartë se jam i lumtur të qëndroj për gjithçka që përfaqëson këtë klub.
Sot a jeni më mirë sesa keni qenë apo do të preferonit të ishit sërish i ri?
Kam ndjesinë se kam bërë pak progres çdo vit, por njerëzit kanë edhe një talent për të bindur veten (qesh). Në fakt, nuk dua të humbas asnjë pjesë të udhëtimit tim. Unë nuk jam një fans i madh i “çdo gjë ishte më mirë më parë”. Në përgjithësi, sot më duket jeta ime më e këndshme sesa kur isha i ri. Përvoja e bën gjithçka më interesante, ju mund t’i klasifikoni dhe vlerësoni gjërat shumë më mirë. Sot jam më i larmishëm. Ju rriteni me të gjithë këta kapituj emocionalë të historisë suaj të jetës dhe i qaseni gjithçkaje në një mënyrë më reflektuese. Si një lojtar i ri, mundohesh thjeshtë të mbijetosh në rezervuarin e peshkaqenëve të futbollit profesionist. Një lloj vozitjeje për të qëndruar në det. Tani pas shumë vitesh mund të them që kam mësuar të lundroj dhe jam bërë peshkaqen (qesh).
Kur rinovuat kontratën, kishte foto të dhomës suaj ku tregonte ëndrrën tuaj, tani që po e jetoni atë, si ndiheni?
Në albumin tim me poezi thuhej “futbollist profesionist”, por në fakt nuk jam ëndërrimtar. Njerëzit shpesh mendojnë për mua si Tomasi i lehtë për të bindur dhe folur, me të cilin gjithçka shkon vaj, dhe ai është gjithashtu qesharak. Në të vërtetë, gjithmonë përpiqem t’i trajtoj gjërat në mënyrë shumë logjike dhe racionale. Sigurisht që kam pasur një dhomë plot me postera të Bajernit, por nuk kam ecur asnjëherë edhe pasi erdha këtu kur isha i ri dhe mendoja se e gjithë kjo ishte një ëndërr. Ishte gjithmonë e qartë për mua: Nëse nuk djerësis për këtë gjë, të gjitha do të përfundojnë shpejt. Jeta ime këtu nuk ka qenë e lehtë pasi përveç futbollit duhet të kujdesesha dhe për kuajt e mi, ata duan të ushqehen me bar të freskët dhe koha që kaloja me ta ishte e pakët për shkak të profesionit.
Myler dhe Gjermania duket se kanë një lidhje të veçantë mes tyre, si e shihni ju?
Mendoj që kombëtarja të imponon ta duash, jam rritur me frymën për të kontribuar për vendin tim. Mendoj që është diçka e mirë edhe pse të rinjtë e sotëm kanë ndryshuar disi. Sa te jem në gjendje, do të jap gjithçka për këtë fanellë.
Është Gjermania gati për Botërorin?
Bëmë një fazë eliminatoresh shumë të mirë. Hansi po jep gjithçka dhe mendoj që në fund ai do të marrë frytet, ashtu siç bëri te Bajerni. Tifozëve u them që të besojnë te kjo kombëtare.
Arena e Lajmit
Loading…
